ช้างเก๋ากับเพนกวินเด็ก

เรื่องนี้เป็นความคิดฟุ้งๆ ระหว่างทำงานข้ามช่วงสงกรานต์ไปเรื่อยๆ

เชื่อว่าหลายคนอาจจะไม่ทราบว่าช้างเป็นสัตว์ที่มีความสามารถในการว่ายน้ำ

ช้างนั้นมีความแข็งแรงมาก สามารถว่ายน้ำได้ด้วยความเร็ว 1.6 กิโลเมตร ต่อชั่วโมง และสามารถอยู่ในน้ำได้โดยขาไม่แตะพื้นได้นานถึง 6 ชั่วโมง

CR: http://www.bbc.co.uk/worldservice/programmes/2010/03/100305_outlook_swimming_elephant.shtml

อย่างไรก็ตามก็ไม่สามารถเทียบความเร็วกับผู้เชี่ยวชาญใต้น้ำอยากเพนกวิ้นได้ แม้กระทั่งเพนกวินจักรพรรดิเองที่ดูอุ้ยอ้ายที่สุดยังสามารถทำความเร็วได้ที่ 6–9 กิโลเมตรต่อชั่วโมง

และแม้กระทั่งลูกเพนกวินที่เมื่อสามารถจะใช้ชีวิตบนน้ำได้แล้ว ก็ยังสามารถทำความเร็วได้ที่ประมาณ 3 กิโลเมตรต่อชั่วโมง

ถ้าภายในระยะเวลาที่จำกัด เราอาจจะต้องฝากเพนกวินกับช้างช่วยกันส่งพัสดุ ทางน้ำ ก็มีความเชื่อว่า เพนกวินก็คงจะสามารถรับส่งได้มากครั้งกว่าพี่ช้างในเวลาเท่ากัน

แต่ถ้าเปลี่ยนเส้นทางเป็นทางบน พี่ช้างก็จะมาวินอย่างไม่มีปัญหา

ถ้าในการทำงาน คนคนหนึ่งจะมีเรื่องที่ต้องดูอยู่ 3 อย่าง

• จุดแข็ง
• จุดอ่อน
• จุดตาย

ขอข้ามการ Assign งานคนตามจุดแข็งไป เพราะมันค่อนข้างจะทำนายผลได้ว่าควรจะได้ผลดี

จุดอ่อนกับจุดตาย อาจจะดูไม่แตกต่างกัน เพราะมันก็เป็นสิ่งที่คนๆ นึงไม่ถนัด แต่จุดตายแตกต่างจากจุดอ่อน ตรงที่ “ไม่มีแล้วตาย” เป็นสิ่งที่ไม่มีแล้วส่งผลกระทบหนักต่อธุรกิจ ตัวอย่างเช่น CEO ที่ไม่สามารถอ่านงบการเงินได้ หรือ Software Developer ที่ไม่มีพื้นฐานการเขียนโปรแกรม ก็ย่อมเป็นจุดตาย

ดังนั้นจุดตาย เป็นสิ่งที่จะโดนบังคับให้รู้ ไม่งั้นก็ต้องไปอย่างช่วยไม่ได้

มาที่จุดอ่อน ในตอนนี้มีความเชื่ออยู่ 2 เรื่องเกี่ยวกับการจัดการจุดอ่อนนี้

1. แนวทางของ Strength Finder ที่ปล่อยมันไปแล้ว ให้คนที่ทำตรงนี้ได้ดีกว่า จัดการไป ทั้งนี้เพราะเราก็มีทีม
2. แนวทางการพัฒนาจุดอ่อน เพื่อมาสู้ต่อ เป็นแนวทางโบราณสำหรับสายบูชิโด มีความเชื่อว่าสุดท้ายว่าเดี๋ยวเราก็จะทำได้เอง

ส่วนตัวในบริบทงานของตัวเองก็เคยเชื่อว่า แบบที่ 2 ยังพอเป็นไปได้ จนกระทั่งช่วงหลังๆ ที่ Release Time ของ Software หรือ Product มันเร็วขึ้น

นอกจากนี้รายละเอียดในการพัฒนา Software หรือ Product ก็ละเอียดขึ้นมาก

ลำพังแค่ Front End Development อย่างเดียว ก็มี tools และพิธีกรรมมากกว่าในอดีตมากมาย

ความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น ทำให้เราอาจจะไม่สามารถรอการพัฒนาจุดอ่อนได้แบบอดีต

ความเลวร้ายที่ต่อเนื่องมาคือ เมื่อเราไม่ได้ทำอะไรไปนานๆ ความสามารถก็จะลดลงตามกาลเวลา เช่นเดียวกับจุดแข็งที่ไม่ได้ใช้นานๆ ก็จะกลายเป็นอะไรที่ธรรมดา

และทำให้เราอาจจะประเมินคนนั้น ผิดเพี้ยนไป จากความเป็นจริงก็เป็นได้

แต่ท้ายที่สุด ก็ต้องมาดูว่า เราต้องการที่จะบรรลุวัตถุประสงค์อะไร คนที่มีตอนนี้เป็นอย่างไร ยังขาดอะไร งบมีแค่ไหน เวลาในการดำเนินงานมีแค่ไหน ทั้งหมดนี้จะต้องมาพิจารณาเพื่อหาแนวทางและ Tradeoff ของมัน

การจะเลือกว่าจะใช้เพนกวินเด็กหรือช้างวัยเก๋า ก็คงต้องมาดูความเหมาะสมของแต่ละที่กันอีกที